Julien Bryan – dokumentalista walczącej Warszawy

Julien Bryan - dokumentalista walczącej Warszawy. Foto Justyna Grochowska
Tekst przeczytasz w: 4 Min

21 września 1939 roku Julien Bryan wyjechał z okupowanej Warszawy. Jako pierwszy sfotografował wojenne życie Stolicy w kolorze. Jak amerykański reporter znalazł się w Polsce?

Spis treści:

Prezydencie Roosevelcie i narodzie amerykański! Posłuchajcie mojej opowieści, a ci, którzy ją usłyszycie, zapiszcie słowo po słowie. Mówię z oblężonego miasta Warszawy. Nazywam się Bryan, Julien Bryan, fotograf amerykański. Mam teraz okazję do przesłania wiadomości do Ameryki. Moim zadaniem jest opowiedzenie w prostych słowach tego, co widziałem przez dziesięć dni

Fragment apelu Juliena Bryana do prezydenta Roosevelta i narodu amerykańskiego. Polskie Radio, 15 września 1939 roku

Julien Bryan – amerykański korespondent w oblężonej Stolicy

julien bryan
Julien Bryan. Foto Domena Publiczna, Wikimedia Commons

Urodził się w Titusville w stanie Pensylwania, 23 maja 1899 roku. Wieku 17 lat wstąpił do armii, by walczyć w I wojnie światowej. W czasie pobytu na froncie pisał dziennik, który następnie wydano w formie książkowej. Po zakończeniu działań zbrojnych i powrocie do kraju prowadził spotkania w różnych częściach Stanów Zjednoczonych, podczas których dzielił się wspomnieniami i zdjęciami z okresu Wielkiej Wojny. Te doświadczenia sprawiły, że postanowił dalej pracować jako dokumentalista, fotograf i filmowiec. W okresie międzywojennym dokumentował życie codzienne ludzi z różnych stron świata i porównywał je do tego w USA.

Kontynuując tę pracę trafił do oblężonej Warszawy, w której miał fotografować wojenną codzienność oraz niemieckie metody prowadzenia działań zbrojnych. Przyjechał tam 7 września 1939 roku, ostatnim pociągiem. Miał zostać kilka dni, jednak jego pobyt wydłużył się do 21 września. Praca w bombardowanym mieście nie należała do łatwych, otrzymał jednak wsparcie prezydenta Stefana Starzyńskiego, który zapewnił fotografowi samochód, tłumacza oraz ochronę.

Mówi się, że Julien Bryan był wówczas jedynym zagranicznym korespondentem pracującym w wojennej Warszawie. Fotografował żołnierzy, ale też uciekających cywilów i zniszczenia miasta. Jego zdjęcia pokazują mieszkańców i ich rozpacz, grozę wojny. Reporter jako pierwszy w historii utrwalił na fotografiach II wojnę światową w kolorze. Pracował na filmie Kodaka, Kodachrome, który był jednym z pierwszych kolorowych materiałów używanych zarówno w kinematografii, jak i fotografii. Gdy wrócił do Stanów Zjednoczonych jego fotoreportaż opublikowały magazyny „Life” oraz „Look”.

Najważniejsze w opowieści o oblężeniu Warszawy nie były zburzone budynki lub karabiny czy niemieckie bombowce nad głową. Najważniejsze w tej opowieści było to, co przydarzyło się zwykłym mieszkańcom Warszawy, starcom i staruszkom, matkom, małym dzieciom i tysiącom cywilnych pracowników, którzy robili swoje i nie porzucili pracy. Zrobiłem i inne zdjęcia, ale zdjęcia, z których jestem dumny i które długo będą prawdziwym dokumentem oblężenia tego wspaniałego miasta, to proste fotografie – zbliżenia odważnych ludzi w agonii – wspominał fotograf.

julien bryan
Ul. Radzymińska 10 po niemieckim bombardowaniu. Foto Julien Bryan, Domena Publiczna, Wikimedia Commons
julien bryan
Polskie dziecko w ruinach Warszawy. Foto Julien Bryan, Domena Publiczna, Wikimedia Commons
julien bryan
Dziewczynka z psem, ul. Żelazna 8. Foto Julien Bryan, Domena Publiczna, Wikimedia Commons
julien bryan
Cmentarz Bródnowski. Foto Julien Bryan, Domena Publiczna, Wikimedia Commons
julien bryan
Szpital Praski. Foto Julien Bryan, Domena Publiczna, Wikimedia Commons

Kodak Kodachrome

Kodachrome to pierwszy film barwny, który został wprowadzony do sprzedaży na szeroką skalę w 1935 roku. Wcześniej, by wykonać kolorową fotografię używano techniki autochromu, która polegała na naświetlaniu szklanej płyty, jednak ten materiał charakteryzował się niską czułością i dużym ziarnem oraz był dosyć drogi. Kodachrome był filmem diapozytywowym, dzięki czemu odznaczał się szczegółowym odwzorowaniem rzeczywistości oraz dużym nasyceniem barw. Slajdy można było oglądać z pomocą rzutnika. Materiały były produkowane przez 74 lata, doczekały się różnych formatów i wersji. Z filmu chętnie korzystali fotografowie i filmowcy tacy jak Robert Yarnall Richie, Alex Webb, Steve McCurry czy Wilhelm Sasnal. Jednak z powodu znacznego spadku sprzedaży firma Kodak w 2009 roku zdecydowała się wycofać produkt z rynku.

kodachrome
US Army, Puerto Rico, 1939. Kodachrome. Foto Robert Yarnall Richie, Wikimedia Commons

One Reply to “Julien Bryan – dokumentalista walczącej Warszawy”

  1. Oglądałam wiele zdjęć Bryana z walk w Warszawie. Są przejmujące, ale jednocześnie piękne. Nie wiem czy można tego słowa użyć w kontekście walki, wojny i śmierci, ale surowe piękno fotografii zatrzymało piękno też ludzi tamtych czasów i tamtej Warszawy.
    Drugim tak dobrym fotografem był dla mnie E. Lokajski „Brok” – dokumentalista powstania.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *