Świat mediów obiegła smutna wiadomość o śmierci Natalii Lach-Lachowicz, znanej jako Natalia LL. Artystka miała 85 lat.
Spis treści:
Nie żyje Natalia Lach-Lachowicz
Dziś nad ranem zmarła Natalia Lach-Lachowicz, znana także jako Natalia LL. O śmierci artystki poinformował na Facebooku jej przyjaciel, historyk sztuki i prezes Fundacji ZW Mateusz Kozieradzki:
– Szanowni Państwo, dziś rano odeszła Natalia LL. Była i zawsze pozostanie jedną z najbliższych mi osób. Nie tylko pracowaliśmy razem ale również się przyjaźniliśmy. O dacie i godzinie pogrzebu poinformuje niebawem – napisał w poście. Artystka miała 85 lat.
Natalia LL – polski Andy Warhol
Urodziła się 18 kwietnia 1937 roku w Zabłociu koło Żywca. Działalność artystyczną rozpoczęła pod koniec lat 50. XX wieku. W 1963 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a w 1964 roku wstąpiła do Związku Polskich Artystów Fotografików.
Zajmowała się głównie grafiką i malarstwem, ale także fotografią, filmem, performancem i rzeźbą. Pod koniec lat 60. eksperymentowała z fotografią erotyczną. Jej najbardziej znane z tamtego okresu to między innymi Sfera intymna (1969), Aksamitny terror (1970) czy Fotografia intymna (1971).
W 1970 roku wraz ze Zbigniewem Dłubakiem, Andrzejem Lachowiczem i Antonim Dzieduszyckim założyła galerię i grupę Permafo, zajmującą się sztuką konceptualną. Działała do 1981 roku. Od 1975 roku Natalia LL była związana z międzynarodowym ruchem sztuki feministycznej.
W latach 70. powstały jej najbardziej znane prace. W zbiorze fotografii i filmów zobaczymy kobiety, które w ostentacyjny sposób zjadają banany, parówki czy kisiel („Sztuka konsumpcyjna”, 1971; „Sztuka postkonsumpcyjna”, 1975). To właśnie te obrazy w 2019 roku wywołały tak duże kontrowersje, że zdecydowano o ich usunięciu z Galerii Sztuki XX i XXI wieku Muzeum Narodowego w Warszawie. Na szczęście, po społecznych protestach instalacja wróciła do muzeum.
– W latach 70. napisałam tekst, że będę zapisywała i rejestrowała rzeczy zwyczajne. To, co człowiek robi codziennie, czyli jedzenie, mówienie – miałam taką serię z ustami wypowiadającymi słowa. Czasem było napisane co to jest, a czasami było zakryte i ja do dziś nie chcę powiedzieć, co to jest za słowo. Dalej siedzenie, spanie – była praca „Śnienie”, skakanie, dotykanie – były „Punkty podparcia”, jak ja byłam anteną, która dotykała kosmosu. Były to wszystkie czynności, które człowiek robi codziennie, zaznaczyła się konsumpcja – mówiła Natalia LL w rozmowie z Culture.pl w styczniu 2015 roku. – Dziewczyny-modelki konsumowały, a ja to rejestrowałam. To była rejestracja konsumpcji, która – nagle okazało się, że – jest strasznie erotyczna. One w taki erotyczny sposób zajadały. A zachodnia krytyka mówiła i pisała, że jest to sztuka krytyczna pokazująca, że w PRL-u nie było niczego, tych parówek, bananów. To była sztuka krytyczna, która obnaża PRL.
Materiały związane z artystką gromadzi i przechowuje Archiwum Natalii LL, działające przy Fundacji ZW w Toruniu. Prace można zobaczyć w siedzibie fundacji oraz na wystawach czasowych.