Na starość będę chodził w dziarach to fotograficzny projekt o wytatuowanych. O tym, że coraz więcej z nas nosi tatuaże. Poprzez wzory na ciele wyrażamy swój indywidualizm. Wśród nas są urzędnicy, pracownicy instytucji finansowych i księgowi, programiści, graficy, fotografowie czy osoby zatrudnione w gastronomii – to może być potwierdzeniem coraz powszechniejszej akceptacji tatuaży. Są one ozdobami naszych ciał i jesteśmy z nich dumni.
Tytuł projektu formalnie jest cytatem z rapowego utworu i może być zinterpretowany jako forma polemiki ze stereotypami. Nawiązuje on do często zadawanego pytania: „Jak będziesz wyglądać z tym na starość?”. Swoimi doświadczeniami i refleksjami podzieliły się dwadzieścia dwie osoby, mieszkające w Warszawie i okolicach. Opowiedziały o tym, czym jest dla nich tatuaż i w jaki sposób ich zdaniem jest on odbierany przez społeczeństwo. Poruszone zostały tematy takie jak powody, dla których bohaterowie wywiadów decydują się na wykonanie tatuaży, reakcje otoczenia i rodziny na nie czy akceptacja tych ozdób w miejscach pracy. Rozmówcy opisali również nieprzyjemne sytuacje, z jakimi się spotkali oraz zdradzili, jaką symbolikę mają wzory na ich ciałach.
Fotograficzny projekt o wytatuowanych
Cykl zawiera dwadzieścia dwa portrety osób sfotografowanych we wnętrzach. W ramach projektu powstał album zawierający fotografie i pełną treść wywiadów. Pytania w nich zawarte były podyktowane nie tylko chęcią zbadania zjawiska, ale również osobistą ciekawością.
Wirtualna wystawa fotografii
Mój fotograficzny projekt o wytatuowanych został zaprezentowany w sposób wirtualny – na platformie ArtSteps.com. Obok zdjęć umieszczone są cytaty, będące najciekawszymi fragmentami wypowiedzi bohaterów projektu.
